عشق به اسب در خانواده «خاکساری» موروثی است. سال1386 وقتی سارا متولد شد، پدرش پرورش اسب داشت و او با اسب و سوارکاری بیگانه نبود. تا اینکه در سال92 پدرش تصمیم به تأسیس یک باشگاه سوارکاری در مجاورت شهرک طرق گرفت. اینکار پدر زمینهساز علاقه و کسب مهارت سوارکاری در سارا شد به طوری که او توانست با اسب ترکمنی که خودش در تربیت آن نقش داشت در مسابقات سوارکاری شرکت کند.
اکنون فقط 14سال دارد اما زبان اسبها را بهخوبی میفهمد و میتواند اسب را بهخوبی هدایت و با تمریندادنش برای شرکت در مسابقات آماده کند. سارا هر روز 6ساعت از وقت خود را در باشگاه سوارکاری سپری میکند. او میگوید: «سال95، با 2اسب سحر و بهارگل سوارکاری را زیر نظر مربیان در باشگاه شروع کردم.
حس بسیار خوبی از سوارکاری داشتم و از اینکه وقتم را با اسبها سپری میکردم لذت میبردم. همین حس خوب باعث شد مدتی بعد پدرم را راضی کنم که از ساعت 16 تا22 همراه او به باشگاه بروم و در انجام کارهای مختلفی همچون دادن شیرخشک به کرهاسبها نظارت و به کارگران کمک کنم و از همه مهمتر روزی 3ساعت مشغول سوارکاری و تمرین دادن به اسبها شوم.»
سارا از سال96 سوارکاری را بهطور حرفهای شروع میکند و پس از حدود 2سال تمرین با مادیان اسب ترکمنی به نام «ایلنا» تمریناش را از سرمیگیرد. سارا و ایلنا پس از یک سال تمرین بالأخره برای شرکت در مسابقات آماده میشوند. آنها در 6رقابت اول نتیجه خاصی به دست نمیآورند، اما پس از افزایش تمرینات سخت، سارا در جایگاه نخست سوارکاران نونهال و نوجوان شهر قرار میگیرد و اسبش را در بین مادیانهای برتر ترکمن کشور میبیند.
او درباره عناوینی که با اسبش در مسابقات مختلف کسب کرده است توضیح میدهد: «از سال گذشته تا به امروز در 19رقابت پرش با اسب که توسط هیئت سوارکاری استان برگزار شد شرکت کردم. در 6رقابت نخست نتوانستیم نتیجه بگیریم که دلیلش نداشتن تجربه و استرس زیاد من در مسابقات بود، اما از رقابت هفتم به بعد توانستم 3مقام اول و 2مقام دومی را در مسابقات هیئت سوارکاری کسب کنم و در مسابقات پرش با اسب قهرمانی استان که 2هفته پیش برگزار شد و از سطح بسیار خوبی برخوردار بود توانستم مقام سوم را از آن خود کنم.»
سارا عشق خاصی به اسبها دارد و دوستان صمیمیاش همگی سوارکار و مانند او عاشق این حیوان نجیب هستند. او همواره به نوجوانان همسن و سالش توصیه میکند که سوارکاری را یاد بگیرند و از خانوادههای آنها میخواهد این فرصت را در اختیار فرزندانشان قرار دهند.
این ورزشکار نوجوان میگوید: «سوارکاری مزایای زیادی همچون افزایش قدرت جسمانی، افزایش هوش و اعتماد به نفس دارد. رشته سوارکاری بسیار پرهزینه است اما خانوادهها میتوانند با پرداخت هزینه مناسب فرزند خود را در یک باشگاه ثبتنام کنند و حتی اگر فرزند آنها بااستعداد باشد مالکان اسبهای خود را در اختیار او برای تمرین و شرکت در مسابقات قرار میدهند. حتی آنها میتوانند با کسب مهارتهای لازم مانند من به مربیگری و تربیت اسب فکر کنند که درآمد بسیار خوبی دارد.»